Öğrencime Ufak Bir Hediye

                Geçtiğimiz cumartesi yine İngilizce dersi için Berk’in evindeydim. 4. Sınıf öğrencisi olduğunu hatırlatıvereyim arada.  Okuldan verilen ödevlerini yapıyoruz öncelikle. Genellikle kendisi yapıyor ama ufak tefek müdahalelerde bulunmam gerekebiliyor hataları için.

                Yine ödevini yapıyorduk. Bir önceki hafta 15 soruluk kısmın 13. Sorusunda iddiaya girelim mi Cihan abi, hepsini doğru yaparım dediğinde kabul etmemiştim zaten 13 ünü beraber kontrol ederek yaptık diye. J Bu hafta 23 soruluk kısmın başında hadi bakalım kaç doğru çıkarırsın diyerek hedef belirlemek istedim kendisine. Hedefli başlayınca daha bir dikkatli yapıyor çünkü. 21 doğru yaparım en az dedi. Tamam hadi bakalım başla dediğim de gözleri parlayarak; “İddiaya giriyor muyuz?” diyerek baktı gözlerime. Kabul ettim, kaybetsem de zaten bir el emeği hediye vermeyi planladığımdan. 23 soruyu tekrar tekrar kontrol ederek tamamladı ve kontrol ettiğimizde 21 doğrusunun çıktığını gördüğündeki sevinci görülmeye değerdi. J Dersimiz bittiğinde de annesinin yanına koşarak bu müjdeyi; “Anne, Cihan abim bana borçlu” diyerek verdi. 1,5 yıldır keyifle ders yaptığım bu zeki ve samimi öğrencime el emeği ufak bir hediye hazırlamamın çok anlamlı olabileceği düşüncesiyle bu çalışmaya giriştim. Daha önce tişört üzerine boyamalar yapmıştım. Bu sefer masa üzerine koyulabilecek ayaklı tarzda bir çalışmaya imza attım ilk kez. Ayrıca kullandığım malzemeler de tamamen geri dönüşüm ile ortaya çıktı. Kartonu artık kartondan, kumaşı da eski gömleğimden. J Berk ile ilgili daha önce kaleme aldığım yazıma da buradan ulaşabilirsiniz.